Hannah Kuipers

Dit is het tweede deel in de serie van drie waarvan Een onberispelijke man het eerste deel was. Om er weer in te komen begint Jane Gardam Een trouwe vrouw met de beschrijving van het huis in de Donheads in Dorset Zuid West Engeland, waar eind jaren ’90 van de vorige eeuw de onberispelijke gepensioneerde Edward Feathers (Eddy) woont, waar zijn vrouw Elizabeth (Betty) MacIntosh net overleden is (in het tulpenbed in de tuin terwijl ze haar ‘schuldige parels’ begroef) en het huis naast hem leegkomt. Op de oprijlaan ziet de postbode een ‘dwerg’. Een trouwe vrouw is het verhaal van Elizabeth en begint vijftig jaar eerder (eind jaren ’40) op het moment dat ze een brief…

Haar aanstaande baby is de aanleiding voor de zwangere schrijfster om een onderzoek te doen naar het heldendom – in en na de Tweede Wereldoorlog- van haar oudoom (achterneef van haar opa), Frans Julius Johan van Heemstra. Het is enerzijds een boeiende babythriller vanaf week dertien van de zwangerschap, waarin de baby groeit, de hormonen van de aanstaande moeder heftig opspelen en ze de relatie met de aanstaande vader, haar vriend D. openhartig en onbarmhartig beschrijft. Een frisse ontmythologisering van het aanstaande moederschap; geen beschrijvingen van de roze wolk, niks blauwe kleertjes, geen woord over wiegjes.   Op internet leest ze dat de baby groeit in de vorm van fruit en…

Deze schitterende, interessante en vlot geschreven biografie van Clementine Hozier, sinds 1908 de echtgenote van Winston Churchill, begint met een briefje dat hij in 1948 aan haar schreef ter gelegenheid van hun veertigste trouwdag. “Dit briefje schiet alleszins tekort als uiting van dankbaarheid voor het leven en het werk dat jij mij mogelijk hebt gemaakt en voor al het geluk dat jij mij hebt geschonken in deze wereld van onheil en rampspoed” Wat Sir Winston Churchill hier schrijft is zijn idee over zijn huwelijk. Voor een man die een groot schrijver was, met 38 titels op zijn naam een wel erge korte uiting van zijn liefde voor haar. Zoals de biografe het…

In 1840 stierf, op 57-jarige leeftijd, de beroemde violist en componist Nicolò Paganini. Hij voerde zijn leven lang triomfen in heel Europa, in het bijzonder in Groot Brittannië. Toen hun zoon Achille drie jaar was stond zijn moeder hem af aan zijn vader. Ze kreeg er ruim geld voor. Achille vergezelde vader Nicolò op al zijn tournees en werd, vanaf zijn 9e jaar, de zaakwaarnemer van zijn vader. Hij kreeg taken als het ontvangen van de directeuren van theaters, van advocaten en notarissen, maar ook als verzorger taken als het halen en ontvangen van de artsen en verpleegsters die zijn veeleisende en ziekelijke vader nodig had. Met het overlijden van…

Sara Taylor is een jonge Amerikaanse schrijfster van achter in de twintig. Ze debuteerde in 2015 met de roman De kust, die genomineerd werd voor twee literaire prijzen. De Laura’s is een roadtrip-roman die begint als Alex dertien jaar is en op een late avond – na de zoveelste heftige echtelijke ruzie – in pyjama door moeder (mam) uit bed wordt gesleurd en met een rugzak in hun gereedstaande auto wordt geduwd. Vader (pap) blijft achter. Alex denkt dat het een korte vlucht wordt, maar het blijkt een roadtrip kris kras door de Verenigde Staten te worden van ruim twee jaar. Mam is niet erg spraakzaam en vertelt mondjesmaat over haar leven.…

Hanna Bervoets werd dit jaar gelauwerd met twee literaire prijzen, de BNG literatuurprijs voor haar vorige boek Ivanov en de Frans Kellendonkprijs, die één keer in de drie jaar wordt toegekend. Ze kreeg hem voor haar hele oeuvre, met de vermelding ‘een oeuvre dat getuigt van een onafhankelijke en originele kijk’. Na haar studie Media & Cultuur aan de UvA en een Masters Journalistiek debuteerde ze in 2009 met Of hoe waarom. Dat boek kreeg, evenals al haar volgende boeken diverse prijzen. Lieve Céline werd verfilmd. Ze schrijft columns in de Volkskrant, heeft een toneelvoorstelling gemaakt voor een theatergroep en een televisiefilmscenario geschreven. Hanna Bervoets is drieëndertig jaar. Nu is er Fuzzie. Haar zesde roman. Zelf noemt ze…

Elizabeth Strout schreef eerder vier romans, die allemaal in the Midwest van de Verenigde Staten spelen. Ze won diverse prijzen, waaronder een Pulitzerprijs voor haar derde roman (2008), Olive Kitteridge, de prachtige roman over de botte bitse echtgenote van een apotheker, die iedereen van zich vervreemdt. De roman werd verfilmd als HBO-miniserie. Haar vierde roman was Ik heet Lucy Barton, het ‘autobiografische’ verhaal van schrijfster Lucy Barton, die oprecht en eerlijk wil vertellen over haar kinderjaren, een jeugd in een zeer arm en asociaal milieu in de staat Illinois. Armoedig, vies, stinkend; vader is boerenknecht, moeder naait. Als klein kind wordt Lucy overdag in de truck opgesloten. Huiselijk geweld is een dagelijks terugkerend verschijnsel. Een…

Dit buitengewone verhaal door de Australische schrijfster Charlotte Wood is dankzij het Nederlandse literaire agentschap van Marianne Schönbach bij Uitgeverij Nieuw Amsterdam uitgegeven. Het zou jammer geweest zijn als het ons voorbij was gegaan. Charlotte Wood schreef eerder vier boeken, die niet buiten Australië uitgegeven werden. Dit vijfde boek kreeg diverse literaire prijzen en werd in veel talen vertaald. De Engelse titel luidt The Natural Way of Things, maar de betekenis is in de Nederlandse titel verdwenen. Het is een verhaal over tien jonge vrouwen die gevangen worden gehouden op een afgelegen plek in de Australische Outback (het binnenland). Ze zijn gedrogeerd, ontvoerd en kaalgeschoren. De suggestie van de Engelse titel…

Sara Taylor is een jonge Amerikaanse schrijfster van achter in de twintig. Ze debuteerde in 2015 met de roman De kust, die genomineerd werd voor twee literaire prijzen. De Laura’s is een roadtrip-roman die begint als Alex dertien jaar is en op een late avond – na de zoveelste heftige echtelijke ruzie – in pyjama door moeder (mam) uit bed wordt gesleurd en met een rugzak in hun gereedstaande auto wordt geduwd. Vader (pap) blijft achter. Alex denkt dat het een korte vlucht wordt, maar het blijkt een roadtrip kris kras door de Verenigde Staten te worden van ruim twee jaar. Mam is niet erg spraakzaam en vertelt mondjesmaat over haar leven.…

Het werk van schrijfster Annelies Verbeke heeft nooit mijn lezerspad gekruist. Ik wist niet wat er aan mij voorbij was gegaan. Nu besef ik wat ik al die jaren heb gemist! Het lezen van het werk van deze auteur had ongetwijfeld de kwaliteit van mijn eigen verhalen met sprongen verbeterd. Zij is een voorbeeld voor iedereen die korte verhalen schrijft. En dat zijn heel veel mensen in Nederland: schrijven is hobby nummer twee! Annelies Verbeke (geboren 1976 in Dendermonde, België) studeerde Germaanse talen te Gent en bij het Royal Institute for Theatre, Cinema and Sound, het Rits in Brussel scenarioschrijven. Ze publiceert bij uitgeverij De Geus sinds haar debuut in…